Nieuws

Mijn moeder vertelde dat op Omroep Brabant een artikel stond over een datingbureau dat zich richt op mensen die moeilijk contacten aangaan en contacten kunnen onderhouden. Ik kreeg het gevoel dat dit wel iets voor mij zou kunnen zijn. Het lukt me niet goed om vrouwen aan te spreken en door mijn beperkte netwerk ontmoet ik ook weinig nieuwe vrouwen. Ik ben in het verleden veel gepest en dat heeft er voor gezorgd dat ik altijd wat afwachtend ben in contact en weinig zelfvertrouwen heb als het om vrouwen gaat. Dus eigenlijk dacht ik meteen: “dit zal waarschijnlijk ook niet gaan lukken”.

Maar toen toch maar de stoute schoenen aangetrokken en naar UNIT Verbindt een mail gestuurd. Ik vond het leuk om het aanmeldformulier in te vullen en kreeg daar al een beetje het gevoel dat ik er toe deed. Ik had leuke dingen om te melden op het formulier en zag het intake gesprek dan ook met vertrouwen tegemoet.

Ik werd snel uitgenodigd voor een gesprek in Tilburg waar ik met Gemma en Renske in gesprek ging over mijn wensen. Al mijn vreemde gedachtes hierover bleken helemaal niet vreemd te zijn en Gemma en Renske gaven mij het gevoel dat er echt wel iemand bij mij zou passen en ook dezelfde interesses zou delen met mij. Ik onderneem graag dingen, maar houdt niet van veel drukte. Wel van films, koken, wandelen en zo en ik wil graag serieuze gesprekken voeren over van alles en nog wat. Met een tevreden gevoel ben ik weer naar huis gegaan.

Nog geen drie weken later werd mij via de mail kenbaar gemaakt dat er een vrouwelijke kandidaat was die ook net als ik geïnteresseerd was in o.a. geschiedenis, wandelen en lekker eten. Ook belangrijk, ze hield van een opgeruimd huis en vond familie ook heel belangrijk. En ze rookte niet!
Allemaal pluspunten.

Over en weer kregen we elkaars profiel toegestuurd met een foto erbij en dit zorgde voor een voorzichtige glimlach. Ondertussen begonnen de zenuwen te komen voor de eerste ontmoeting. Gelukkig had ook zij aangegeven iets te willen gaan ondernemen zodat we niet in een cafeetje tegenover elkaar moesten gaan zitten waarbij de kans bestaat dat ik helemaal stil zou vallen.

De eerste ontmoeting weet ik nog heel goed en zij was nog veel leuker dan op de foto en wat er in het profiel over haar was geschreven. Ze was best open en hield het gesprek tussen ons aan de gang. Ik ging opgelucht naar huis. Al zou er nu helemaal niets meer gebeuren dan had ik toch een hele fijne middag gehad. Ik realiseerde me ook dat ik allang geen leuke dingen meer had gedaan met leeftijdsgenoten en al helemaal niet met een vrouw. We zijn nu ongeveer 4 maanden verder en zien elkaar ieder weekend. De dagen daartussen heb ik nodig om mij op mijn werk te concentreren en daarvoor voldoende rust te nemen. Hierin heb ik ontdekt dat dit ook niet erg is, als je hier maar samen een balans in vindt. We doen het rustig aan, maar denken erover om deze zomer samen op vakantie te gaan.